روانشناسی بالینی
فاطمه ارسطو؛ ایران داودی؛ بهرام پیمان نیا
چکیده
مقدمه: این پژوهش باهدف تدوین مدل ساختاری علائم اختلال اضطراب فراگیر بر اساس عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی‌گری جهت‌گیری منفی به مشکل، تفکر منفی تکرارشونده، حساسیت اضطرابی و انعطاف‌پذیری شناختی انجام گرفت. روش: در این مطالعه از میان تمامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز ۲۰۸ نفر به‌عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش باهدف تدوین مدل ساختاری علائم اختلال اضطراب فراگیر بر اساس عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی‌گری جهت‌گیری منفی به مشکل، تفکر منفی تکرارشونده، حساسیت اضطرابی و انعطاف‌پذیری شناختی انجام گرفت. روش: در این مطالعه از میان تمامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز ۲۰۸ نفر به‌عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و موردمطالعه قرار گرفتند، جهت جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی، پرسشنامه جهت‌گیری منفی نسبت به مشکل، پرسشنامه افکار تکرارشونده، پرسشنامه حساسیت اضطرابی و پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی استفاده شد. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و ارزیابی مدل توسط نرم‌افزارهای AMOS و SPSS صورت گرفت . یافته‌ها: نتایج تحلیل بیانگر تأیید مدل کلی ارتباط بین علائم اختلال اضطراب فراگیر و عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی‌گری جهت‌گیری منفی به مشکل، تفکر منفی تکرارشونده، حساسیت اضطرابی و انعطاف‌پذیری شناختی بوده است. همچنین یافته‌های حاصل از پژوهش ضمن تأیید اثر مستقیم عدم تحمل بلاتکلیفی بر علائم اختلال اضطراب فراگیر، جهت‌گیری منفی به مشکل، تفکر منفی تکرارشونده و حساسیت اضطرابی نشان داد که عدم تحمل بلاتکلیفی از طریق میانجی‌گری جهت‌گیری منفی به مشکل، تفکر منفی تکرارشونده، انعطاف‌پذیری شناختی به طور غیرمستقیم با علائم اختلال اضطراب فراگیر مرتبط است. نتیجه گیری : نتایج این پژوهش، حاکی از این بود که این روابط به صورت مدل می تواند علائم اختلال اضطراب فراگیر را پیش بینی کند. بنابراین استفاده از مداخلاتی برای بهبود این ویژگی ها می‌تواند در کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر مؤثر باشد.
